Ja i mój pies – Akira

Dawno na blogu nie pojawił się post z kategorii „moi przyjaciele”. Długo nie mogłam pozbierać po śmierci mojego przyjaciela Nukiego. Cały czas w sercu miałam pustkę, i kogoś mi brakowało. Ten czas był dla mnie bardzo ciężki. Nie umiałam sobie poradzić z tak ogromną stratą. Byłam tak bardzo z nim związana, że z każdym kolejnym dniem czułam się coraz gorzej. Wiedziałam, że coś się skończyło, ale nie umiałam tego dopuścić do mojej świadomości. W moim przypadku czas nie leczy ran, nadal za nim tęsknię i nie raz popłaczę sobie do poduszki. Ale o to w tym wszystkim chyba chodzi? Życie jest nieobliczalne, dlatego też cieszcie się z każdej chwili, spędzajcie czas z rodziną i ze swoimi przyjaciółmi. Nie odkładajcie niczego na później…  Ja i mój pies-Akira | Minął już miesiąc, odkąd zaadoptowałam Akirę ze schroniska. Muszę przyznać, że to była jedna z lepszych decyzji w moim życiu. Znowu poczułam się tak jak kiedyś, poczułam, że żyję! Ten świat musi być jednak pomerdany! Staram się poświęcać jej każdą wolną chwilę, razem uczymy się wszystkiego od nowa, Akira zapomina o tym, co ją kiedyś złego spotkało, a ja staram się pokochać na nowo. Coś czuję, że uda nam się to szybciej niż sobie myślimy! Jesteśmy naprawdę zgranym duetem, który mam nadzieję, nie zostanie rozdzielony. Ja i mój pies naprawdę do siebie pasujemy! Od teraz kategoria „moi przyjaciele” znów nabierze humoru i systematyczności. Będą pojawiać się krótkie poradniki, o rasie, która z „opowiadań” podobno jest bardzo wymagająca. Dowiecie się o żywieniu tych psów, problemach z sierścią czy też o tajnikach psiej psychiki. Myślę, że niektórzy po kilku wpisach sami zdecydują się na siberian husky. Mam jeszcze dla Was jeden krótki apel, który może zachęci Was do wzięcia psa ze schroniska. Pamiętajcie, że Adoptując jednego psa, nie zmienicie całego świata, ale cały świat zmieni się dla tego jednego psa! Zdjęcia wykonała: Magdalena Widenka Fotografia

Kurtka HELLY HANSEN